We verlaten vandaag Bwindi Forest het ultieme hoogtepunt van onze reis. Omdat Bwindi op 2300 hoogte ligt is het veel kouder. In onze lodge werden warmwaterzakken in bed gelegd. Het gevolg was dat wij direct de zakken uit bed haalden en ons bed open gooide om de temperatuur te laten dalen naar de 18 graden zoals buitentemperatuur ook was.
De reis gaat dwars door Bwindi Forest maar nu slingerend over zandwegen naar Bunyonyi. Onderweg stoppen we regelmatig om het landschap, de flora en fauna op de foto te zetten. Zo hebben we de Kroonlelie, de gele, de witte en de bruine trompetbloemen gezien.
Maar ook verschillende apensoorten en vele vogels hebben we gespot.
Het meest indrukwekkende blijft toch de mensen. Hoe anders is de cultuur maar ook de leefomstandigheden waaronder men hier leeft in vergelijking met ons eigen land. Steeds meer beseffen we hoeveel geluk we hebben dat wij in Nedeland zijn geboren.
Sindishi stelt voor om eerst naar mooi uitzicht over het meer te gaan en daaraan te drinken. Het blijkt een prima idee. Vanaf de top van een berg kunnen we alle 29 eilandjes in het meer zien en op een daarvan slapen wij vannacht.
Bij de markt ligt de boot aan de steiger om ons naar Nature Prime Island te brengen. Het is er erg druk we komen zelfs even vast te staan in de drukte. Maar uiteindelijk bereiken we de steiger.
De rugzakken worden direct door de behulpzame bevolking naar de boot gebracht in de hoop dat we ze daarvoor belonen. En dan naar de laatste Lodge die we in Oeganda bezoeken.
Ook nu weer een keurige cottage met een prachtig uit zicht over het Bynyonyi meer. Na alle formaliteiten gaan we een boottocht maken over het meer. In ongeveer drie uur varen we langs verschillende eilandjes. Op een eiland waren zebra’s, impala’s, waterbocks, donkeys en ganzen heen gebracht. Deze beesten leven daar nu in het wild. Plots horen we een plons en wat gegrinnik. Twee impala bokken hebben met elkaar gevochten en een van hen is in het water geraakt. Hij kan zelf niet meer uit het water komen. Hij heeft geluk gehad dat wij toevallig daar waren en hebben het dier uit het water geholpen. Dat maak je ook niet iedere dag mee.
Bij een ander eiland gaan we aan land. Op dit eiland staat een gebouw wat vroeger een ziekenhuis was waar de lepralatienten werden behandeld. Nu is het een school in het voortgezet onderwijs.
Het laatste eiland waar we langs gaan heet “Punishing Island”. Een klein eilandje met een eucalyptusboom in het midden. Hier werden vroeger ongehuwde zwangere vrouwen geboeid gedropt en gingen daar dan dood. Als zo iets in Nederland zou worden ingevoerd blijven er maar heel weinig vrouwen over.
Morgen een lange rit naar Entebbe en na een korte nacht via Nairobi naar een airstrip in de Masai Mara.
Leave a Reply